Αν τα ζώδια ήταν παραλίες, το καλοκαίρι θα τις αποκάλυπτε. Δες ποια παραλία ταιριάζει στην ψυχοσύνθεση σου με βάση το ζώδιό σου. Να μη ξεχάσεις να βάλεις στα μπαγκάζια σου και μπόλικη φαντασία. Άλλωστε καλοκαιράκι είναι κι ο νους, δεν είναι απαραίτητο να βρίσκεται σε ένα νησάκι για να αποδράσει. Με μια τέτοια διάθεση κι εγώ ξεκινώ το άρθρο μου.
Κάθε ακτή έχει το δικό της χαρακτήρα. Άλλες ακτές αγκαλιάζουν το βλέμμα σου απαλά, άλλες πιο έντονες ντύνονται με απότομα βράχια που πάνω τους σπάζουν μ’ ορμή τα κύματα. Σε μερικές ανακαλύπτεις απόμερες σπηλιές. Σε άλλες τη γαλήνη. Υπάρχουν κι εκείνες, που έχουν τον τρόπο να σε ξεσηκώνουν να τις ταξιδέψεις κι όπου βγει. Έτσι είναι κι οι ψυχές των ζωδίων. Άλλες έντονες άλλες ήσυχες, απόμερες, κοσμικές, θεαματικές. Αν λοιπόν παρατηρήσεις θα δεις, ότι κάθε ακτή έχει ψυχή και κάθε ψυχή έχει ένα μονοπάτι σα μια δαντελωτή ακτογραμμή που θα ακολουθήσεις. Ανάλογα με το ζώδιό σου, κάποιες ακτές σε παίρνουν πιο εύκολα αγκαλιά, άλλες σου θέτουν όρια, άλλες σε προκαλούν να τις ανακαλύψεις κι άλλες σου λένε έλα μονάχα αν με αντέχεις.
Ποια ακτή ταιριάζει στην ψυχοσύνθεση του ζωδίου σου;
Διαβάζοντας παρακάτω θα ανακαλύψεις για τον εαυτό σου, ποια ζωδιακή απόχρωση σου ταιριάζει, ποια ακτογραμμή καθρεφτίζει τη δική σου ακτογραμμή.
ΚΡΙΟΣ
Μοιάζει σα μια ακτή που δεν περιμένει να την ανακαλύψεις. Σε καλεί με το πρώτο φως του Ήλιου σαν σκάσει από την ανατολή. Τα σκαλοπάτια της είναι φτιαγμένα από πέτρα και θυμάρι. Τα έντονα νερά της σε προκαλούν να πέσεις μέσα τους να κολυμπήσεις κι ας μη γνωρίζεις τα βάθη τους. Τα κύματα που απ το πουθενά έτσι στα ξαφνικά υψώνονται, δεν είναι φτιαγμένα από τον πλάστη τους για φοβητσιάρηδες. Αν τούτη η ακτή είχε φωνή θα σου έλεγε: Τι κάθεσαι και με κοιτάς, έμπα και όπου βγει.
ΤΑΥΡΟΣ
Μοιάζει σα μια απάνεμη ακτή που σε κρατάει στη σιγουριά και γαληνεύεις. Δε σε καλεί, σε προσκαλεί, στη χρυσαφένια άμμο της στρωμένη λες και θέλει να ξαπλώσεις αβίαστα να αφεθείς πάνω στο χάδι του καλοκαιρινού Ήλιου και στη δροσιά των ίμερων νερών της. Μυρίζει φρέσκο καρπούζι και βασιλικό, δροσιά σκιά και γαλανόλευκο χρώμα του ουρανού επάνω σε ασβεστωμένα παρτέρια. Σου μαθαίνει μειλίχια και σοφά να μένεις και να υπομένεις. Να μη τρέχεις πίσω από τους φόβους σου.
ΔΙΔΥΜΟΙ
Είναι η ακτή που δεν τη βρίσκεις όμοια δυο φορές την ίδια μέρα. Φως και άνεμος χρώματα και μυρωδιές στροβιλίζονται ασίγαστα, παιδιάστικα, ανήσυχα. Χώνονται στα κύματά της, τα ξεσηκώνουν σε έναν αέναο χορό που χάνεται με ασάφεια κάπου στα όρια του χρόνου και του ορίζοντα. Έχει βραχάκια για σκαρφάλωμα και μονοπάτι φιδωτό που διακλαδίζεται σε δάσος από ευκαλύπτους ψηλούς και καλαμιές. Σε ξαφνιάζει, σε ξεγελάει και σε κερδίζει σου μαθαίνεις να αλλάζεις ρυθμό.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Είναι η ακτή που θα έρχεσαι ξανά και ξανά. Που κάποτε κράτησε στη δική της μνήμη, τα βήματα που χάραξες στην άμμο της. Φτιάχτηκε από σημεία ορόσημα, θύμησες και στιγμές. Στα σκαλοπάτια της έπαιξες. Κι εκεί στην άκρη στα βραχάκια ερωτεύτηκες. Κάτω από ένα αρμυρίκι, άκουγες τη μάνα σου να σου φωνάζει, «όχι στα βαθειά» και πιο δεξιά, δίπλα από μια ελιά και μία βρύση, ήταν εκείνο το μικρό ξωκλήσι του Άγιου Ισίδωρου, που τη μικρή του τοξωτή πόρτα του την έντυναν άγγελοι θαλασσινοί.
ΛΕΩΝ
Μοιάζει με ακτή λουσμένη στο άπλετο φως. Εκεί που η γιορτή, ντύνεται με τα χαμόγελα των μικρών παιδιών και των ευτυχισμένων ανθρώπων. Το στέμμα της γαλάζιο απ τη θάλασσα και κυανό απ τον ουρανό. Κυανοχαλκηδόνια βότσαλα στολίζουν τις άκρες απ το φουστάνι της σαν βρέχεται απ το αιώνιο νερό της νιότης. Το κύμα παφλάζει αφρίζοντας φιλώντας τα πόδια του θρόνου της και κάπου εκεί, στο βραδινό έναστρο στερέωμα, γεννιούνται καλοκαιρινοί έρωτες που σύντομα θα γίνου αναμνήσεις.
ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Μοιάζει με ακτή που αν σκύψεις πιο προσεκτικά στις άκρες της, θα βρεις κοχύλια λεπτοδουλεμένα στη λεπτομέρεια σαν τις μικρές απλές, αφτιασίδωτες αλήθειες, που περιμένουν στωικά να τις ανακαλύψεις. Καθαρή από πρόθεση κι άδεια από φλύαρα πλήθη που σπάνε ανάρμοστα την ηρεμία και τον κυματισμό ενός ζεστού μεσημεριού. Οι πατημασιές στην άμμο της κρατούν αποστάσεις ασφαλείας. Δεν ενοχλούνται, δεν ενοχλούν παρά βαδίζουν το αψεγάδιαστο μονοπάτι με ακρίβεια καθαρτική.
ΖΥΓΟΣ
Είναι η ακτή που φτιάχτηκε για να ισορροπήσουν οι αισθήσεις. Ο Ήλιος πάνω στην άμμο τη χρυσή και το γαλάζιου του Ουρανού σαν σκύβει και ασπάζεται τη θάλασσα. Πάνω στην άμμο τα βότσαλα μοιάζουν με λείες λέξεις όμορφες, βγαλμένες από αιγαιοπελαγίτικο αρχοντικό, με λουλακί παντζούρια και κάτασπρους ασβεστωμένους τοίχους. Γιρλάντες τα στενά σοκάκια του και δρόμοι που οδηγούνε στην ακροθαλασσιά. Πιάτο ζωγραφιστό με ένα γλυκό καρπούζι και φρέσκα σύκα σε λινό τραπεζομάντηλο.
ΣΚΟΡΠΙΟΣ
Ακόμα και με την πρώτη ματιά, νιώθεις πως έχεις να κάνεις με μια βαθιά κι ανεξερεύνητη ακτή. Για να τη βρεις, μην ψάξεις σε χάρτη για μονοπάτι παρά ακολούθησε το ένστικτο κοιτώντας με τα μάτια της ψυχής. Υπάρχουν στον κόρφο της κρυμμένα σκοτάδια, χωμένα σε απρόσιτα σπήλαια κάτω από βράχους. Κάπου εκεί ποιος ξέρει; Ίσως να κατοικεί κι η Άβυσσος. Το κύμα στον κόρφο της με τον ίδιο τρόπο όπως θροΐζει, βρυχάται ψιθυρίζει ξεγελά. Είναι ένας γιαλός, αρχέγονος ακατέργαστος σαγηνευτικός.
ΤΟΞΟΤΗΣ
Μοιάζει σα μια ακτή που την όργωσαν πνεύματα ανήσυχα ταξιδιάρικα. Ψυχές ελεύθερες που ήταν πιο μακριά απ τον ορίζοντα που έβλεπαν. Ο μύθος της λέει ότι από τούτο τον υδάτινο τόπο κάποτε ξεκινούσαν θαλασσοπόροι εξερευνητές. Πάνω στης άμμους του τα χνάρια έμειναν τα ίχνη ανθρώπων που έφταναν στις άκρες του μα δεν έμειναν. Κι ήρθαν καράβια ξύλινα με τρικάταρτες αντένες που τα πανιά τους φούσκωναν από όνειρα τυχοδιωκτικά, εμπειρίες και θαλασσινές περιπλανήσεις.
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
Είναι ένας γιαλός, πιο παλιός από όσο φαίνεται. Μια γη κάτω απ τον ίσκιο ενός βράχου και μίας γέρικης ελιάς, φτιαγμένη από πέτρα αρμύρα σε χρόνο απέραντο σμιλεμένη. Εκεί δεν πας για να ξεχάσεις μα για να θυμηθείς, πια όνειρά σου άραγε να έμειναν στη μέση. Πάνω στα κοχυλάκια της θα βρεις αιτίες να φτιάξεις καινούργια όνειρα, στόχους, φιλοδοξίες. Θα γειωθείς και θα σκεφτείς θα σκεπαστείς τον έναστρο ουρανό και θα αναρωτηθείς, μα πόση σοφία μπορεί να χώρεσε σε έναν κόκκο άμμου.
ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Μοιάζει σα μια ακτή που δύσκολα χωράει στο χάρτη. Έχει έναν ορίζοντα αντισυμβατικό που σκίζεται τη μέρα τεθλασμένα από το μονοπάτι που φτιάχνει πρόχειρα ο ζωοδότης Ήλιος. Και που ματώνεται κάθε φορά που σκάει το Φεγγάρι με το στέμμα του. Αρνείται να μοιάζει με οποιοδήποτε άλλο, γιατί αρχίζει από δω και φτάνει ως τα αστέρια. Εκεί που κάποτε του έλεγαν ότι δεν ήτανε να φτάσει εφικτό. Έχει πέτρες και βότσαλα αλλόκοτα σαν όνειρα πεισματάρικα και σκέψεις που δεν ξέρεις πως σε βρήκαν.
ΙΧΘΥΕΣ
Μπορεί να μοιάζει σαν ακροθαλασσιά που κάποτε περπάτησες σε ένα όνειρό σου. Δεν έχει όρια το ονειρικό, μόνο ήχους έχει από το πάφλασμα των κυμάτων, που ταξιδεύουν αέναα στα γαλανά νερά. Είναι μια ακτή που δεν αποζητά τόσο να την καταλάβεις όσο προσδοκά να καταφέρεις να τη νιώσεις. Οι σκέψεις μοιάζουν με θαλασσοπούλια που χάνονται στο χάλκινο ηλιοβασίλεμα. Κύματα βοτσαλάκια άμμος και αρμυρίκια, χορεύουν σε έναν αιώνιο χορό. Ποτάμι η νύχτα κάτω απ τον έναστρο ουρανό.
